بررسی اثر زوناهچینگ در افزایش میزان باروری در جنین های دارای زونای ضخیم توسط اشعه لیزر

Authors

  • اعظم سادات امینی کارشناسی ارشد جنین شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه آزاد اسلامی مشهد، مشهد، ایران.
  • جواد بهارآرا ستادیار گروه زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه آزاد اسلامی مشهد، مشهد، ایران.
  • محسن جلالی دکترای علوم آزمایشگاهی، مرکز تحقیقات ناباروری منتصریه مشهد، مشهد، ایران
  • نیره خادم دانشیار گروه زنان و مامایی، مرکز تحقیقات سلامت زنان، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
Abstract:

مقدمه: امروزه جهت افزایش میزان باروری در آزمایشگاه های لقاح آزمایشگاهی از تکنیک های مختلف هچینگ (خارج کردن) کمک شده (AH) از جمله لیزر هچینگ کمک شده (LAH) برای کمک به خارج کردن جنین از زوناپلوسیدای ضخیم استفاده می شود. با توجه به نتایج متناقض درباره تأثیر لیزر هچینگ کمکی بر میزان باروری در جنین های دارای زوناپلوسیدای ضخیم، مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط ضخامت زوناپلوسیدا توسط لیزر هچینگ کمکی بر افزایش میزان باروری در بیماران نابارور تحت درمان به روش لقاح داخل آزمایشگاهی در مرکز ناباروری مشهد در سال 89 انجام شد. روش کار: این مطالعه مورد- شاهدی در سال 1389 بر روی 101 زوج نابارور تحت درمان با IVF انجام شد. 50 نفر به عنوان گروه مورد و 51 نفر به عنوان گروه شاهد مورد بررسی قرار گرفتند. افراد دو گروه از نظر سن مادر، تعداد اووسیت خارج شده، تعداد اووسیت بارور شده و تعداد جنین های منتقل شده با هم همسان بودند و در ضمن در هر دو گروه از جنین های با کیفیت مشابه استفاده شد. میزان وقوع بارداری در دو گروه با استفاده از آزمون اندازه گیری ß–HCG (زنجیره بتا گونادوتروفین کوریونی انسان) و سونوگرافی تعیین شد. داده ها پس از گردآوری با استفاده از آزمون های تی و کای دو و نرم افزارهای SPSS (نسخه 16) و Excel با ضریب اطمینان 95% مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و میزان p کمتر از 0/05 به عنوان سطح معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: بین افراد دو گروه از نظر سن، تعداد اووسیت بارور شده، تعداد اووسیت خارج شده، تعداد و کیفیت جنین های منتقل شده تفاوت معنی داری مشاهده نشد (p=0/837). میزان بارداری در گروه شاهد و مورد به ترتیب 15/7 و 34 درصد بود که تفاوت مشاهده شده از نظر آماری معنی دار بود (p=0/033). نتیجه گیری: انجام روش هچینگ کمک شده لیزری بر روی جنین های دارای زوناپلوسیدای ضخیم باعث افزایش میزان باروری می شود. 

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

اثر بربرین در تنظیم آستروسیتهای Gfap+ ناحیه هیپوکمپ موشهای صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین

Background: Diabetes mellitus increases the risk of central nervous system (CNS) disorders such as stroke, seizures, dementia, and cognitive impairment. Berberine, a natural isoquinolne alkaloid, is reported to exhibit beneficial effect in various neurodegenerative and neuropsychiatric disorders. Moreover astrocytes are proving critical for normal CNS function, and alterations in their activity...

full text

اثر بربرین در تنظیم آستروسیتهای Gfap+ ناحیه هیپوکمپ موشهای صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین

Background: Diabetes mellitus increases the risk of central nervous system (CNS) disorders such as stroke, seizures, dementia, and cognitive impairment. Berberine, a natural isoquinolne alkaloid, is reported to exhibit beneficial effect in various neurodegenerative and neuropsychiatric disorders. Moreover astrocytes are proving critical for normal CNS function, and alterations in their activity...

full text

My Resources

Save resource for easier access later

Save to my library Already added to my library

{@ msg_add @}


Journal title

volume 15  issue 5

pages  24- 29

publication date 2012-05-21

By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023